تصادف‌هاي رانندگي در ايران به زلزله خاموش تبديل شده و به دليل نبود برنامه منسجم و عدم همگرايي دستگاه‌ها، دستاوردي چندان مثبت و قابل قبول در اين زمينه حاصل نشده است؛ چراكه اين موضوع نيازمند نگاه ملي و فرادستگاهي است.
بهمن عشقي - كارشناس حمل و نقل جاده‌اي - در گفت‌وگو با ايسنا، با بيان مطلب بالا و با ابراز نگراني از آمار کشته شدگان و مجروحان تصادفات رانندگي در كشور اظهار كرد: با توجه به اين‌كه يکي از مهم‌ترين عوامل ميزان بالاي تصادفات در کشورمان مشکلات فرهنگي است، نهادينه کردن فرهنگ صحيح رانندگي تنها راهكار در اين زمينه است.
وي با بيان اين‌كه بي‌توجهي به قوانين راهنمايي و رانندگي به يک اپيدمي تبديل شده است، اظهار كرد: نهادهاي متولي بايد در راستاي آموزش عمومي گام‌هاي اساسي بردارند. نهادهايي همچون آموزش و پرورش، فرهنگ و ارشاد، هلال احمر، پليس راهنمايي و رانندگي در اين راستا نقش تعيين کننده اي دارند.
مديركل سابق دفتر ايمني و ترافيك سازمان راهداري اظهار كرد: درحال حاضر دروس متعددي در مدارس آموزش داده مي‌شود به جز استفاده از وسايل نقليه موتوري و آداب معاشرت با ترافيك و آموزش‌هاي راهنمايي و علائم رانندگي؛ درحالي‌كه كودكان ما به شلختگي ترافيكي عادت كرده‌اند، فردا به راننده شهر و جاده تبديل مي‌شوند و اين شلختگي در وجودشان باقي مي‌ماند.
اين كارشناس تصريح كرد: آموزش و پرورش بايد آداب ترافيكي را در دروس مدارس بگنجاند، چراكه اين موضوع مهم تر از بسياري از دروسي است كه ممكن است يك فرد هيچ گاه از آن استفاده نكند، اما قطعا يك راننده يا يك مصرف كننده شبكه حمل و نقل جاده‌اي كشور خواهد بود و لازم است فرهنگ رانندگي و ترافيكي بداند.
وي تاكيد كرد: در کنار فرهنگ سازي، افزايش ميزان جرائم و تخلفات رانندگي بسيار ضروريست و عاملي بازدارنده خواهد بود.
عشقي اظهار كرد: به دليل نبود برنامه منسجم و عدم همگرايي دستگاه‌ها، دستاوردي چندان مثبت و قابل قبول در زمينه كاهش تصادفات و تلفات رانندگي حاصل نشده است، چراكه اين موضوع نيازمند نگاه ملي و فرادستگاهي است.
